पाढ्यांची गाणी – पावकी ते औटकी

पाढ्यांच्या गाण्याबाबतचे निवेदन वाचले नसल्यास इथे वाचा.

पावकी – बुवाची गोष्ट

एक पाव पाव । एक होती बाव ॥

बे पाव अर्धा । तिथे लागली स्पर्धा ॥

तीन पाव पाऊण । पाणी न्यायचे वाहून ॥

चार पाव एक । स्पर्धक जमले अनेक ॥

पाच पाव सव्वा । तिकडे आला एक बुवा ॥

सहा पाव दीड । तो होता निर्भीड ॥

सात पाव पावणेदोन । त्याने विचारले “तुम्ही कोण” ॥

आठ पाव दोन । “विहीर माझी जा निघून” ॥

नऊ पाव सव्वादोन । स्पर्धक गेले निघून ॥

दहा पाव अडीच झाले । बुवांनी मिशांना पीळ भरले ॥

  • मंगला द. मुंडले

निमकी – चिमा आणि बिपिन

एक निम्मे निम्मे । इकडे ये ग चिमे ॥

बे निम्मे एक । नीट सांगते ऐक ॥

तीन निम्मे दीड । करून देते धिरडं ॥

चार निम्मे दोन । तू घेई खाऊन ॥

पाच निम्मे अडीच । खाऊ देइन वडीच ॥

सहा निम्मे तीन । मग येइल बिपीन ॥

सात निम्मे साडेतीन । अभ्यास करा मिळून ॥

आठ निम्मे चार । सुरेख काढा अक्षर ॥

नऊ निम्मे साडेचार । आवरून ठेवा दप्तर ॥

दहा निम्मे पाच । मग खेळायला जाच ॥

  • मंगला द. मुंडले

पाउणकी – अरुण आणि मोहन

एक पावणे पाऊण । आठवल्यांचा अरुण ॥

बे पावणे दीड । त्याला खोट्याची चीड ॥

तीन पावणे सव्वादोन । शेजारी होता मोहन ॥

चार पावणे तीन । त्याने चोरली पीन ॥

पाच पावणे पावणेचार । दोघांची जुंपली मारामार ॥

सहा पावणे साडेचार । कोणी घेइना माघार ॥

सात पावणे सव्वापाच । घड्याळात जसे वाजले पाच ॥

आठ पावणे सहा । दोघांच्या मनी विचार हा ॥

नऊ पावणे पावणेसात । घरी येतील आत्ता तात ॥

दहा पावणे साडेसात । पहा झाले दूर हात ॥

  • मंगला द. मुंडले

सवायकी – कावळ्याची गोष्ट

एक सव्वा सव्वा । एक होता कौवा ॥

बे सव्वे अडीच । त्याला वेड गोरेपणाचं ॥

तीन सव्वे पावणेचार । त्याने केला मनी विचार ॥

चार सव्वे पाच । खोकं आणलं साबणाचं ॥

पाच सव्वे सव्वासहा । साबू खूप लावला पहा ॥

सहा सव्वे साडेसात । अंग चोळून दमले हात ॥

सात सव्वे पावणेनऊ । आपण कसे गोरे होऊ ॥

आठ सव्वे दहा । सतवी त्याला विचार हा ॥

नऊ सव्वे सव्वा अकरा । अंग घाशिले खराखरा ॥

दहा सव्वे साडेबारा । कौवा गेला मरुन बिचारा ॥

  • मंगला द. मुंडले

दिडकी – जोडगोळ्या

दीड एके दीड । जहाजाला शीड ॥

बे दीडे तीन । आगगाडीला इंजीन ॥

तीन दीडे साडेचार । पिंपळाला असे पार ॥

चार दीडे सहा । विमानाला पंखा हा ॥

पाच दीडे साडेसात । समईसाठी लागे वात ॥

सहा दीडे नऊ । आकाशी चंद्रा पाहू ॥

सात दीडे साडेदहा । सागरावरी लाट पहा ॥

आठ दीडे बारा । टेलिफोनला तारा ॥

नऊ दीडे साडेतेरा । टोपली असते केरा ॥

दहा दीडे पंधरा । जोड्या सगळ्या ध्यानी धरा ॥

  • मंगला द. मुंडले

अडीचकी – फुलेच फुले

एक अडचे अडीच । लांब फूल गुलछडीचं ॥

बे अडचे पाच । हिरवा हिरवा चाफाच ॥

तीन अडचे साडेसात । नाजुक फूल पारिजात ॥

चार अडचे दहा । फुलांचा राजा गुलाब हा ॥

पाच अडचे साडेबारा । काकडा फूल हवे हारा ॥

सहा अडचे पंधरा । तेरड्याच्या नाना तर्‍हा ॥

सात अडचे साडेसतरा । मोठे फूल धोतरा ॥

आठ अडचे वीस । लाल फूल जास्वंदीस ॥

नऊ अडचे साडेबावीस । सफेद फूल मोगरीस ॥

दहा अडचे पंचवीस । मंद सुगंध जाईस ॥

  • मंगला द. मुंडले

औटकी – प्राणिवर्णन

एक औटे साडेतीन । बारीक पाय हरीण ॥

बे औटे सात । अजगराला नाही दात ॥

तीन औटे साडेदहा । नाकावर शिंग गेंडा हा ॥

चार औटे चौदा । एक डोळा कावळेदादा ॥

पाच औटे साडेसतरा । वाकडे शेपूट हा कुत्रा ॥

सहा औटे एकवीस । साळिंदराला काटेरी पीस ॥

सात औटे साडेचोवीस । अस्वलाला दाट केस ॥

आठ औटे अठ्ठावीस । आखुड दोन पाय कांगारूस ॥

नऊ औटे साडेएकतीस । लांब मान जिराफास ॥

दहा औटे पस्तीस । बारीक डोळे हत्तीस ॥

  • मंगला द. मुंडले

Hits: 34

You may also like...

1 Response

  1. श्रीकांत दिवाकर लिमये says:

    पावकी,निमकी—-औटकी एकदम सही

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *